هرزنامه

از عایشه نقل کرده اند که می‌گفت: به هیچ کدام از زنان پیامبر بسان خدیجه اش، با این وصف که او را ندیده بودم، دستخوش حسادت نشدم؛ چرا که او گستره حساسی از قلب آن حضرت را به خود اختصاص داده بود؛ به گونه‌‌‌ای که پیامبر نه تنها خدیجه، که هر کس و هر چه را که از او نشان داشت به چشم دیگری می‌نگریست. او هر گاه گوسفندی ذبح می‌کرد، نخست سهم دوستان خدیجه را می‌فرستاد. یکبار به این کارش اعتراض کردم که: چه قدر از شکوه و عظمت خدیجه می‌گویی؟! آن حضرت فرمود: خدا عشق او را رزق و روزیم ساخته است؛ «انّی رُزِقتُ حُبَّها».